Jonathan heeft redelijk geslapen afgelopen nacht. Marc heeft bij hem in het ziekenhuis geslapen. "Mam, ik app je wel als ik wakker wordt vannacht," zei hij. "Uhm... nou nee, papa ligt naast je". Ik werd om 9.00 uur wakker na een lekkere nacht. Kun je er ook weer tegen.
De dag begon weer met helse jeuk en blaren in zijn mond. Hij vindt het allemaal prutsers hier en of we dat maar even willen melden aan de ziekenhuisbalie. "met de groeten van Jonathan", zegt ie. Haha natuurlijk.
Omdat de anti jeuk medicijnen niet helpen, net als het stoppen van de morfine niet, hebben we besloten hem Lorazepam te geven. Dit werkt rustgevend en ontspant de spieren. Het maakt je ook sloom. Net na de middag heeft hij het gekregen en daardoor heeft Jonathan vanmiddag lekker geslapen. Als je wat meer uitgerust bent, kun je het ook beter dragen.
Hij is nu wakker, met jeuk, maar is iets minder opgefokt, gelukkig.
Ook is de psycholoog geweest en heeft met hem wat oefeningen gedaan die wij kunnen herhalen. Hopelijk helpt alles zo een beetje, want wie weet hoe lang dit duurt.
Wij hebben ook toestemming om de wietolie te gebruiken. Niet datgene wat wij zelf maken maar via de officiële kanalen. Kost maar 50 euro per flesje van 10mm aan eigen risico... tssss....
Maargoed, we gaan ervoor. Morgen of overmorgen is het hier.
We kijken allemaal uit naar morgenvroeg. Dan komt ons meisje weer terug uit Thailand. Haar droomvakantie is voorbij. Zal best even wennen zijn voor haar, want hier is het gewoon weer fris, hollandse pot en zonder massages 😆
Geen opmerkingen:
Een reactie posten